Parcours bouwen is puzzelwerk

Hoe begint de organisator van een Belgisch kampioenschap aan de uittekening van het parcours? Op de tekentafel liggen twee vellen papier, zo blijkt. Een blanco exemplaar aan de ene kant. Daarop wordt een mooie en sportief uitdagende omloop uitgetekend. Aan de andere kant ligt er eentje dat volgekribbeld staat met wensen (of eisen) waaraan moet worden voldaan. Aan de tekenaar in kwestie de opdracht om er een evenwichtig geheel van te maken.

Guy Delesie is de man die elk jaar het parcours van de WorldTourklassieker Dwars door Vlaanderen uittekent. Dus lag het voor de hand dat hem gevraagd werd de omloop voor het Belgisch kampioenschap voor eliterenners vorm te geven. Nog vóór de eerste pennentrek op papier kwam kreeg de West-Vlaming vanuit Waregem, de organiserende stad, een heuse ‘to do-lijst’ voor de neus geschoven.

“Er waren behoorlijk wat dingen waar ik rekening mee moest houden”, klinkt het. “Eerst en vooral was er de eis dat elke deelgemeente van onze stad het peloton op bezoek zou krijgen. Ook werd specifiek aangegeven waar de start en de aankomst moesten komen. De renners trekken zich op gang aan de Hippodroom, de aankomst vindt plaats op de Verbindingsweg, de plek die ook de winnaars van Dwars door Vlaanderen als eerste bereiken. En later kwam er nog de nadrukkelijke vraag of het peloton tijdens de plaatselijke ronde ook een passage aan de paardenrenbaan kon maken. Dat vergde een paar aanpassingen, maar ook dat hebben we voor mekaar gekregen.”

Twee lussen
De renners die zondag aan de slag gaan met de Belgische titel als inzet krijgen twee verschillende omlopen voorgeschoteld. Een zet die ingegeven is door de wens om de vrouwenwedstrijd op te waarderen. Guy Delesie: “Ooit moesten de vrouwen om 8 uur ’s ochtends starten. Ze moesten vroeg aankomen, om nadien bijna letterlijk snelsnel plaats te ruimen voor de mannen. Dat hebben we nu opgelost door die twee verschillende omlopen. Op het moment dat de vrouwen aan hun finale bezig zijn in de kleinere lokale rondjes (de Ronde André Defoort) zitten de mannen een eind verderop op een heel ander deel van het traject (de Ronde Briek Schotte) hun wedstrijd vorm te geven. Zo krijgen beide categorieën wat hen toekomt: een finish op een aantrekkelijk moment qua tijdstip.”

Voor sprinters én punchers
Wat de lastigheidsgraad van de omloop betreft is Guy Delesie niet ontevreden. “Nogal wat renners zullen starten met de gedachte dat ze kans maken. En dat is mooi. Er kan straks zowel een sprinter als een puncher winnen. Tim Merlier vindt hier een parcours naar zijn gading, maar dat geldt net zo goed voor een Remco Evenepoel in topvorm. Alleen de pure klimmers zullen het moeilijker hebben, vrees ik. De finale van het BK van vorig jaar speelde zich af met de Tiegemberg als scherprechter. Dus dat was voor mij al geen optie. Dus ging ik op zoek naar andere wegen. Ik krikte de lastigheidsgraad wat op met de Holstraat, de Herlegemstraat en de Karmelberg. Na die hindernissen heb ik bewust een aantal smallere wegen opgezocht, om eventuele vluchters wat extra voordeel te geven. Als ik voor lange, rechte wegen had gekozen was elke durver bij voorbaat al kansloos geweest tegen een georganiseerde achtervolging. Met al dat draaien en keren belooft dat nu een pak moeilijker te worden.”

Bult vóór de Holstraat
Op sportief vlak heeft Delesie er naar eigen zeggen het hoogst bereikbare uit gehaald. “De echte zware hellingen liggen nu eenmaal buiten Waregem.” Maar ook qua veiligheid zijn er geen compromissen gemaakt. “De echte brede wegen konden we niet allemaal gebruiken. Zo moesten we de grote weg tussen Gent en Kortrijk bijvoorbeeld vrij houden, als uitwijkmogelijkheid voor als er op de nabijgelegen E17 iets zou gebeuren. Dus kies je voor kleinere straten, maar daar bots je onherroepelijk op straatmeubilair. Maar gelukkig werd in deze streek blijkbaar gekozen voor verkeersremmende structuren die relatief makkelijk te verwijderen zijn.”

De laatste zes kilometer van Dwars door Vlaanderen waren een testcase met het oog op het Belgisch kampioenschap, want compleet identiek met de finale van komende zondag. “En dan zie je dat Mathieu van der Poel uitgerekend in die strook nog eens uitpakt. Dus dat zit wel goed”, zegt Guy Delesie. Een laatste verkenning met de fiets leerde de parcoursbouwer eerder deze week nog één ding. “Dat niemand zich blind staart op de Holstraat als voornaamste hindernis”, klinkt het. “Daarvoor zit een strook die zeurend oploopt, op macadam die voor geen meter bolt. Wie daar uitpakt en nadien doortrekt op de Holstraat – een halve Kortekeer, volgens mij – zou wel eens héél dicht kunnen komen.”

Tekst: Guy Vermeiren
Foto: Photonews