“Beste van twee werelden”

Serge Pauwels over zijn functie als Development Coach bij Belgian Cycling

Serge Pauwels is sinds 1 januari aan de slag als Development Coach bij Belgian Cycling. Een avontuur waar de voormalige profrenner gretig aan begonnen is. Omdat de naar West-Vlaanderen uitgeweken Antwerpenaar straks een hoop werk wacht, over de leeftijdscategorieën heen. “Net dat is het uitdagende van deze job. Ik krijg de kans om mijn ideeën aan te kaarten bij de jeugd, terwijl ik tegelijk ook op het hoogste niveau een ondersteunende rol kan vervullen. Ik combineer het beste van twee werelden.”

Als renner was Serge Pauwels stapelgek op het shirt van de nationale ploeg. “De kleuren van je land verdedigen, dat mooie truitje aantrekken… Ik heb dat altijd als een hele eer beschouwd. Deel uitmaken van die kern betekende dat je bij de elite in je sporttak hoorde.” Dat ‘nationale gevoel’ speelde ook een rol bij de keuze van Serge Pauwels voor Belgian Cycling. “Als Development Coach krijg ik straks ook te maken met een keur aan talent, van junioren tot en met profrenners. Zeg nu zelf: is er iets mooiers dan een rol te kunnen spelen in het traject dat een jonge, beloftevolle atleet aflegt richting absolute top? Dat je een kampioen ziet opstaan en je weet dat jij daar  jouw steentje aan hebt bijgedragen? Daar doe je het voor.”

“Niks dan positieve reacties van ex-collega’s”

De eerste maanden van Serge Pauwels bij Belgian Cycling vormen één langgerekte kennismakingsronde. Samen met bondscoach Sven Vanthourenhout ging de development coach vorige maand al bij een aantal profrenners op visite. Bezoekjes die hem leerden dat zijn voormalige collega’s het best met hem zien zitten. “Ik kreeg niks dan positieve reacties”, klinkt het. Sven Vanthourenhout, nieuw als sportief verantwoordelijke bij de profs, maakte van de gelegenheid gebruik om de beroepsrenners duidelijk te maken dat hij vól inzet op een  goede communicatie met de atleten. Pauwels: “Er mag geen drempel zijn tussen de renners en de sportieve staf van Belgian Cycling. Iedereen moet op elk moment bij ons terechtkunnen. Voor een renner is dat heel belangrijk.”

“Renners een kwaliteitsvolle begeleiding geven”

Het leeuwendeel van de sportieve taak die Pauwels wacht speelt zich straks af bij de junioren en de beloften. Met klemtonen op tijdrijden en klimmen. Net daarom gaat Serge de komende maanden ook de hort op met bondscoaches Carlo Bomans (Weg Heren Junioren) en Ludwig Willems (Weg Dames Jeugd & Elite ). “Ik wil me vertrouwd maken met elk onderdeel van de werking bij Belgian Cycling. Dat is nodig, want het is de bedoeling dat ik onder meer het klimproject van de federatie voor mijn rekening neem. Dat gebeurt natuurlijk in nauw overleg met de trainers van de wielerbond en met de andere bondscoaches. Want zij spelen een voorname rol in de detectie van talent. Het zou zonde zijn als er straks jongeren met klimpotentieel hun tijd zitten te verdoen in kermiskoersen.”

In 2018 maakte Serge Pauwels nog deel uit van de Belgische selectie tijdens de Wereldkampioenschappen in het Oostenrijkse Innsbruck.

Als klimmer trok Pauwels zich  tijdens zijn carrière lang niet onaardig uit de slag. Dus heeft Serge een hoop ‘bagage’ door te geven. “Ik kijk nu al uit naar de tests en de stages in de Ardennen en de Vogezen. Als het aan mij ligt fiets ik gewoon mee, als de gelegenheid zich zou aandienen. Geen betere manier om contact te leggen met de renners, en je ziet tegelijk vanop de eerste rij waar er mogelijke werkpunten zijn. Het is heel belangrijk dat er een band wordt opgebouwd met die jongeren, dat ze het gevoel krijgen dat ze bij Belgian Cycling een kwaliteitsvolle begeleiding krijgen. Op termijn méér renners krijgen die een rol van betekenis kunnen spelen in het grote rondewerk is het einddoel: net daarom is dit project zo belangrijk.”

“Bijstaan met raad en daad”

In een wereld waarin renners op steeds jongere leeftijd overstappen naar de profs kan je niet vroeg genoeg met vorming beginnen. “Ik moest op mijn eerste stage wachten tot ik tweedejaars belofte was”, zegt Pauwels. “Dat kan je je nu niet meer voorstellen. Ook al wordt er bij de jeugd uitstekend gewerkt door de ploegen, hun kinesisten en hun trainers, als werknemer van de federatie kan je gebruik maken van het feit dat je overkoepelend werkt door atleten met raad en daad bij te staan in het traject dat ze in hun carrière willen uitstippelen. Niet dat ik mezelf als rolmodel wil profileren, maar ik hield aan een lange profloopbaan in de grootste ploegen van de wereld toch een hoop ervaring over, ook náást de fiets. Die ervaring wil ik graag delen met jongeren. Daar wordt iedereen beter van, dat is de bedoeling.”

“Geen zin in een merkenteam”

Als Development Coach zal Serge Pauwels af en toe ook sportief eindverantwoordelijke zijn in een aantal wedstrijden. Ook dat zint hem wel. “Ik kijk er vooral naar uit om af en toe jongeren te kunnen ‘sturen’ vanuit de volgwagen. Dat is ook één van de redenen waarom ik voor Belgian Cycling koos. Ik had geen zin om als ploegleider in een merkenteam voor de leeuwen te worden gegooid in een WorldTourwedstrijd, om vervolgens dik 200 dagen van huis te zijn. Ik neem aan dat jongeren zullen openstaan voor iemand die net gestopt is als profrenner, dat ze dingen makkelijker zullen oppikken van iemand als ik. Als ik op mijn eigen ervaringen mag terugvallen: ik keek als jonge renner in elk geval enorm op naar voormalige beroepsrenners.”

Als Belofte op het lastige WK parcours in het Italiaanse Verona, in 2004. Nu kijkt hij er naar uit om zelf jongeren kwaliteitsvol te begeleiden.

“Combinatie van Sastre, Baker en Cornelisse”

Serge Pauwels zag in een profloopbaan van ruim vijftien jaar behoorlijk wat ploegmaats, sportdirecteurs en trainers de revue passeren. Van wie hij zelf het meest heeft opgestoken? Van drie mensen, zo blijkt. “De manier waarop een gevestigde waarde als Carlos Sastre zich destijds over mij – ik was toen een 25-jarige renner – ontfermde bij Cervélo was geweldig. Hij stond me continu bij met raad en daad, leerde me hoe ik moest rusten, hoe ik een wedstrijd moest voorbereiden, hoe ik in alle omstandigheden kalm kon blijven. Bij Dimension Data kwam ik later in contact met Jon Baker, de trainer van de ploeg. Van de Brit, een verstandige man met een doctoraatsdiploma op zak, leerde ik dat het als renner geen kwaad kan om af en toe back to basics te gaan, dat de oplossing voor ogenschijnlijk ingewikkelde problemen simpeler kan zijn dan je denkt. En van ploegleider Michel Cornelisse stak ik op hoe je een ploeg kan smeden, hoe je tegelijk tussen en boven je renners kan staan. Als people manager stak hij er bovenuit. Als ik er straks in slaag om de beste eigenschappen van die drie mensen te combineren, dan begin ik goed aan dit mooie verhaal.”

Tekst: Guy Vermeiren
Foto’s: Photo News